Het is twee dagen na de Kerst, en mijn vrouw en ik arriveren met het vliegtuig op Malta. Altijd weer even spannend of de koffers zijn mee gekomen… ja, gelukkig! Van binnen zeg ik gedag tegen de mensen waarmee we het vliegtuig deelden, buiten de deur bestellen we meteen een Uber, hopende dat Uber überhaupt actief is in Malta, dat blijkt het geval.
Aangekomen bij het hotel zoeken we een leuk restaurant in de buurt op: er is zoveel keuze, er zijn echt heel veel restaurants in de buurt van ons hotel, dat gelegen is aan de rand van een uitgaansgebied (Paceville). In elf dagen tijd twee-en-twintig keer uit eten, wat een heerlijk vooruitzicht! Ontbijt hebben we telkens bij ons hotel geboekt, dat maakt de ochtenden toch wat rustiger.
Na ons eerste ontbijt gaan we naar de spa, even relaxen voordat we de snelle ferry nemen van Valletta naar Gozo, het eiland ten noorden van Malta. De taxichauffeur probeert ons er meermaals van te overtuigen dat de ferry helemaal niet op onze opgegeven locatie gaat, maar vanaf een andere plek van het eiland. Nee, rijd nog maar even langs de kade, we zoeken even door – ja, gelukkig, dat ziet er uit als een veerboot.
De catamaran doet zo’n 45 minuten over de reis. Eenmaal op Gozo voelt alles kleiner, Mediterraanser, rustiger, het leven is hier langzaam.. We lopen in de zon naar ons hotel.
Op Gozo genieten we van het fijne weer – 17 graden, in het zonnetje kun je prima zonder jas vertoeven – en heerlijk eten. Met een hop-on, hop-off-bus verkennen we het eiland. Wat zijn de straatjes in de stadjes oud en smal – hulde aan de chauffeur van deze dubbeldeksbus, ik zou zoveel stress krijgen van zijn baan.
We komen onder andere bij de Ġgantija-tempel, die ouder is dan 5500 jaar, waarmee het het op-een-na-oudste religieuze bouwwerk is dat tot op heden bekend is. Ouder dan de pyramides in Egypte, jeetje.. Heel bijzonder. Later deze vakantie bekijken we de aflevering van Netflix’ Ancient Apocalypse over deze (en andere) tempels op Malta. Interessante geschiedenis.
Op oudjaarsdag bezoeken we het hoofdstadje van het eiland, Victoria, en zijn mooie citadel, waar vroeger de bevolking uit de hele omgeving iedere nacht kwam slapen voor hun veiligheid. Het jaar sluiten we feestelijk af met fine dining (en fine wining!). De avond staat onder muzikale begeleiding van een bekende Maltese pianist en musicus, en wat voor muziek speelt hij met al zijn ervaring en kunde.. kerstliedjes! De ganze avond, waarbij hij natuurlijk veel in herhaling valt, want tja, zijn boekje telt ook maar zoveel pagina’s.
Op nieuwjaarsdag reizen we met dezelfde boot terug naar Malta. We verblijven weer in dezelfde wijk als de eerste nacht, wat een fijne uitvalsbasis biedt. We bezoeken twee maal de hoofdstad Valletta, een prachtige, romantische oude stad, met op het eind een groot fort. Er is hier veel militaire geschiedenis: Malta is erg strategisch gelegen, en is door de eeuwen heen door zoveel verschillende machten gekoloniseerd, leren we in het uitstekende Oorglogsmuseum dat gelegen is in het fort. En in de Tweede Wereldoorlog is de invasie van Sicilië gepland op Malta, vanuit een geheim commandocentrum, wat we ook bezoeken. Oh, en dan nog de kathedraal. Wat een pracht en praal. Ik denk dat het de mooiste kathedraal is die ik ooit heb gezien, qua versieringen. Muren, vloeren, plafonds, werkelijk alles is beschilderd. Ook hangt er een werk van Caravaggio. Van de kathedraal heb ik geen goede foto kunnen maken, maar deze zijn via Google wel te vinden.
We bezoeken Mdina en Rabat, waar scenés van Game of Thrones zijn opgenomen, en dat begrijp ik wel, wat ziet het er prachtig oud uit allemaal.
Op de hotelkamer kijken we The Wizard of Oz, want verderop in de bioscoop draait de film Wicked, die zich afspeelt in het universum van The Wizard of Oz. Wat gaaf dat ze in 1939 die film al in kleur hebben kunnen schieten.. Wicked blijkt overigens uitstekend vermaak voor op een rustige vakantiedag.
We bezoeken het wereldberoemde hypogeum Ħal Saflieni, een ondergrondse begraafplaats van 6000 jaar oud, gelegen in een woonwijk, onder wat woningen. Een bijzondere ervaring. Het is zondag, en die dag willen we eigenlijk lunchen in het vissersplaatsje Marsaxlokk, want de Lonely Planet zegt dat het daar zo leuk is om op zondag te lunchen. Daar is dan een wekelijkse markt waar verse vis wordt gekocht door de tientallen restaurantjes die aan de havenkade te vinden zijn. We eten heerlijk. De Lonely Planet liegt niet.
We wandelen nog een dag over de boulevard van Paceville / St. Julian naar Sliema, waar het uitstekend shoppen is. Het consumentisme tiert welig; overal zijn koffiezaakjes, bars, clubs, restaurants, winkels. Zoveel meer dan je bij de kleine populatie van het land zou verwachten.
De laatste avond pakken we onze spullen, relaxen we in een spa, en sluiten we af met een guilty pleasure: McDonald’s op de hotelkamer, tv aan, uitrusten voor de terugreis, waarvoor we op het onmenselijk aanvoelende 3 uur s’ ochtends op moeten staan. Sommige medereizigers zijn rechtstreeks uit de kroeg gekomen, en gaan in het vliegtuig vrolijk door met alcohol drinken, en dronken zijn. We proberen zo goed het gaat daar doorheen te slapen, maar de inhaalslag komt de nacht erna, weer in het eigen bedje, met elf uur diepe slaap..